|
De wervelkolom bestaat uit de beenderen van de wervelkolom (wervels). Tussen elk van de wervels zitten tussenwervelschijven. De tussenwervelschijven hebben een taaie buitenlaag van vezelkraakbeen en een zachte, geleiachtige binnenkant, de nucleus. Als de tussenwervelschijf plotseling wordt samengedrukt door de wervels erboven en eronder (zoals bij het optillen van een zwaar voorwerp), kan de buitenste laag scheuren (ruptuur), waardoor de pijn ontstaat. De binnenkant van de schijf kan tijdens het scheuren van de bekleding worden samengedrukt, waardoor een deel van de binnenkant zal uitpuilen (hernia). Deze uitstulping kan de spinale zenuwwortel of soms het ruggenmerg samendrukken, irriteren en zelfs verwonden. Een gescheurde of hernia in de lendenwervelkolom veroorzaakt vaak lage rugpijn en ischias. Het kan nekpijn veroorzaken als de breuk of herniatie een tussenwervelschijf in de nek treft. Chiropractor Nijmegen vertelt u in dit artikel meer over de symptomen.
Hernia symptomen
Over het algemeen geeft een hernia geen klachten, zelfs niet als de uitpuiling of herniatie op beeldvormende scans, zoals MRI of CT-scan, zichtbaar is. Hernia’s die geen symptomen veroorzaken, komen vaker voor naarmate mensen ouder worden. Hernia’s kunnen echter een milde tot slopende pijn veroorzaken. Beweging doet de pijn vaak toenemen. De pijn wordt erger bij hoesten, niezen, overbelasting of voorover leunen.
Een hernia kan ook gevoelloosheid en spierzwakte veroorzaken. Als de druk op de zenuwwortel groot is, kan het been verlamd raken. In zeldzame gevallen kan de schijf op het ruggenmerg drukken, waardoor mogelijk zwakte of verlamming van beide benen ontstaat.
Diagnose van een hernia
MRI- of CT-scans zijn beeldvormende onderzoeken die worden uitgevoerd om de oorzaak en de plaats van de hernia vast te stellen. Zenuw- en spieronderzoek (elektrodiagnostisch onderzoek), zoals zenuwgeleidingsonderzoek en elektromyografie, kan helpen de aangetaste spinale zenuwwortel te identificeren.
Behandeling hernia
Naarmate de beschadigde schijf in de loop van de tijd krimpt, nemen de symptomen meestal af, ongeacht de behandeling van de hernia. De meeste mensen herstellen op natuurlijke wijze, meestal binnen drie maanden, maar vaak sneller dan dat.
Pijnbestrijding maatregelen
Het toepassen van koude, warmte of het gebruik van pijnstillers zijn vormen van behandeling hernia die de pijn kunnen helpen verlichten. Als de symptomen niet verbeteren met pijnstillers, kunnen artsen orale of geïnjecteerde corticosteroïden toedienen in de epidurale ruimte (tussen de wervelkolom en de buitenste laag van weefsel die het ruggenmerg bedekt).
Naarmate de pijn afneemt, kunnen fysiotherapie en oefeningen thuis de houding verbeteren en de rugspieren versterken, zodat de bewegingen van de ruggengraat die de zenuwwortel irriteren of verder samendrukken, worden verminderd.
Chirurgie
Als een hernia leidt tot ernstige of chronische pijn, zwakte, gevoelsverlies of verlies van de controle over blaas en darmen, kan een operatieve verwijdering van het uitpuilende deel van de schijf (discectomie) en soms een deel van de wervel (lumbale laminectomie) noodzakelijk zijn. Meestal is een algehele narcose nodig. Het ziekenhuisverblijf duurt meestal 1 of 2 dagen.
Met microchirurgische technieken, waarbij een kleine incisie wordt gemaakt en de wervelkolom plaatselijk wordt verdoofd (waardoor slechts een bepaald deel van het lichaam wordt verdoofd), kan het hernia-deel van de schijf worden verwijderd. In het algemeen is het niet nodig de patiënt voor deze procedure in het ziekenhuis op te nemen. Na de ingreep kunnen de meeste mensen hun activiteiten binnen zes weken tot drie maanden hervatten.
Chirurgie leidt over het algemeen tot een sneller herstel dan behandeling zonder operatie. Na ongeveer een jaar of twee hebben mensen die met en zonder operatie zijn behandeld echter ongeveer dezelfde mate van herstel.
|
